วิธีเลือกลูกเขย

กาลครั้งหนึ่ง ณ เมืองตักกะศิลา มีพราหมณ์คนหนึ่งมีลูกสาวสวยงามมาก เป็นที่หมายปองของชายหนุ่มทั่วทั้งอาณาจักร ในแต่ละวันจะมีชายหนุ่มมากหน้าหลายตาแวะเวียนเข้ามาจีบลูกสาวของพราหมณ์คนนี้อย่างไม่ขาดสาย ในบรรดาชายหนุ่มที่เข้ามาจีบลูกสาวของพราหมณ์นั้น มีชายหนุ่ม ๔ คน ที่เข้าตาของพราหมณ์ คือ

คนที่ ๑ เป็นคนรูปหล่อ

คนที่ ๒ มีชื่อเสียงเป็นที่นับหน้าถือตา

คนที่ ๓ เป็นเศรษฐีมั่งคั่ง

คนที่ ๔ เป็นคนมีศีลธรรม

พราหมณ์คิดหนักว่าจะเลือกใครเป็นลูกเขยดี เพราะทั้ง ๔ คน ก็มีความดีแตกต่างกันไป เขาจึงตัดสินใจไปปรึกษาอาจารย์ทิศาปาโมกข์ว่า

"ท่านอาจารย์ครับ ผมมีเรื่องกลุ้มใจมาปรึกษาอาจารย์ คือมีชายหนุ่มที่มีลักษณะเด่นอยู่ ๔ คน มาจีบลูกสาวผม ผมคิดไม่ตกว่าจะเลือกใครดี ถ้าอาจารย์เป็นผมจะเลือกเอาคนไหน ระหว่างคนหล่อ คนมีชื่อเสียงเป็นที่นับหน้าถือตา คนมีเงินมาก และคนมีศีล"

อาจารย์ทิศาปาโมกข์ตอบว่า "รูปร่างหน้าตาดีก็มีประโยชน์ คนมีชื่อเสียงเป็นที่นับหน้าถือตาก็น่าเคารพ ผู้มีเงินมีทองมีชาติสูงก็มีประโยชน์ แต่ข้าพเจ้าชอบใจศีล"

 "เพราะ....คนไม่มีศีลถึงรูปหล่อก็น่าตำหนิ คนไม่มีศีลถึงมีชื่อเสียงก็ไม่น่าคบหา คนไม่มีศีลถึงมีทรัพย์มากก็ไม่อาจรักษาทรัพย์ได้ "

พราหมณ์ฟังแล้วชอบใจ พอกลับไปถึงบ้านจึงตัดสินในยกลูกสาวให้แก่คนผู้มีศีลไป

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า “ผู้มีศีลธรรมย่อมเป็นต่อ รูปหล่อเป็นรอง”